Category Archives: opieka

Jak Dzieciątko….

28 czwartek Gru 2017

Posted by in aktywność, behawiorysta, jedzenie, komendy, lęk separacyjny, Lękliwy Piesek, opieka, pies rasowy, problemmy behawioralne, przyjaźń, socjalizacja, weterynarz, właściciel

≈ Dodaj komentarz

Przepraszam niestety byłam bardzo zajęta i nie pisałam. A pisać można sporo. Przede wszystkim po czasie ale Wesołych Świąt! A na czasie Udanego Nowego Roku 2018 :-).

O czym dziś napiszę?O tym jak ludzie traktują swoje psy jak dzieci a one dziećmi nie są

:-(. Chociaż ktoś by się strasznie upierał, to nie. Możemy je bardzo kochać 🙂 ( ja swojego kocham :-). Nie znam się na dzieciach, choć czasem mam coś z nimi do czynienia, ale wydaje mi się że im też odrobina zasad i dyscypliny dobrze robi.

Wyobraźmy sobie taki TOFIK ( imię przypadkowe) jest mastifem ( duuuuuży pies) i od małego wszyscy go rozpieszczają.Tofik ma najlepsze jedzenie ( super!!), najlepsze i najmodniejsze zabawki ( najfajniej jak ktoś się z nim tymi zabawkami bawi!!!). No i….Tofikowi wolno wszystko…czasem załatwia się w domu ( on ma 6 miesięcy, zdarza się), gryzie przedmioty właścicieli…no niby rosną mu zęby…ale w sumie nikt mu nie mówi że nie wolno niszczyć…to niszczy bo i tak go swędzą zęby…o się będzie pytał jak nie mówią że nie można…

Tofik rośnie….przybiera na wadze…nie umie bawić się z innymi psami, bo ze względu na to że, ” jest duży”, właściciele odsuwają go od innych psów…więc nie ma zbyt wielu znajomych..a często małe pieski brane są na ręce w jego obecności …bo jak się rozpędzi i podbiega żeby się przywitać ludzie wrzeszczą i nazywają go bestią..

I rośnie tak sobie Tofik podwajając swoją wielkość…a właściciele bardziej przerażeni niż ludzie i psy izolują go od społeczeństwa, nie dają mu szansy na zapoznanie się z manierami jakie towarzyszą ludziom i psom…..

A potem ze szczeniaka wyrasta….potwór…pies agresor……

Reklamy

Odpowiedzialność za psa. Gdzie się zaczyna… gdzie kończy?

01 środa Mar 2017

Posted by in Lękliwy Piesek, obcy pies, problemmy behawioralne, przyjaźń, socjalizacja, Uncategorized, weterynarz

≈ Dodaj komentarz

odpowiedzialnośćMam mnóstwo tematów do poruszenia na blogu ( traktujących oczywiście o psach) i myślę, że temat odpowiedzialności jest szczególnie istotny.

Co to w takim razie jest ta odpowiedzialność?

Według słownika PWN:

odpowiedzialność

1. «obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje lub czyjeś czyny»
2. «przyjęcie na siebie obowiązku zadbania o kogoś lub o coś»
A według człowieka? Obywatela?Przeciętnej osoby żyjącej w naszym Państwie? Dla właściciela psa?
No właśnie co znaczy odpowiedzialność za psa?
Czy karmienie go i puszczenie luzem w ogrodzie to wszystko? Powinien przecież być wystarczająco zadowolony, że nie jest w kojcu…albo na łańcuchu…..i ma pełną miskę …..aha no i jak nie zapomnimy ….jest zaszczepiony …….
To tyle?
Właśnie, czy to wystarczy????
Zawsze wydawało mi się że psy są inteligentnymi zwierzętami ( bez względu na to jakiego właściciela mają)…..i jeżeli szli byśmy dalej tym tokiem myślenia…to jedzenie i bieganie inteligentnemu osobnikowi chyba jednak nie wystarczy…
To tak jak z inteligentnym dzieckiem. Potrzebuje ruchu, zajęci umysłowego i oczywiście poczucia bycia kochanym, poczucia bezpieczeństwa ( jak każda istota !).Bo jak nie…to wiadomo, coś sobie wymyśli do roboty…..
No chyba że pies jest po to, by ujadał pod siatką? Bo takie jest jego zadanie?( co to w ogóle za zadanie?????!!!!)
Jeżeli tak  faktycznie by było to smutne…….Jak żywot psa na łańcuchu…czy chociażby to bieganie pod siatką..Bo niby czemu ma ono służyć? Odstraszeniu „potencjalnego ” zlodzieja? To chyba jakaś kpina!!! Złodziej widzący szczekającego psa zrezygnuje z obrobienia domy? Wątpię!!!! Szczerze, jeden z moich psów został otruty, mimo tego że nie biegał pod siatką, jednak nie pozwolił nikomu wejść na teren ogrodu…….ale złodzieje mimo to otruli ją. Męczyła się parę dni i odeszła za tęczowy most……..pomimo natychmiastowej pomocy lekarza weterynarii, nie udało się jej uratować choć lekarz próbował 😦 …….
Z tego co obserwuję, psy zza tej siatki to bardziej wyglądają mi na nie zsocjalizowanych awanturników, a nie bohaterów…Jasne, mogę się mylić bo pewnie pies mnie ugryzie jak wejdę na czyjaś posesję. Jedno to to, że on jej broni,  drugie, nie wie co ma zrobić  w sytuacji kiedy ktoś obcy wejdzie do ogrodu więc z przerażenia ( lub obrony) ugryzie….Gdyby go wyszkolono, pies inaczej by się zachował….Inaczej rozprawiłby się ze złodziejaszkiem…I na pewno nie pozwoliłby mu uciec…..zanim przyjedzie właściciel i policja, pilnowałby go…..
Zamiast zostać uśpionym z powodu dotkliwego pogryzienia i braku ktualnych szczepień….


Dlaczego pies gryzie?

29 czwartek Gru 2016

Posted by in Lękliwy Piesek, socjalizacja

≈ Dodaj komentarz

Tagi

,

Małe duże , śliczne , brzydkie, młode , stare.Wszystkie potrafią gryźć. Nawet najsłodszy,najfajniejszy i najładniejszy piesek, sprowokowany może ugryźć.

Psy gryzą reakcja na „coś”. Tak więc nigdy nie gryzą bez przyczyny.Jeżeli pies znajdzie się w stresującej dla niego sytuacji, może ugryźć w obronie własnej lub swego terytorium.

Psy gryzą ponieważ są wystraszone lub zaskoczone. Mogą ugryźć ponieważ czują się zagrożone. Mogą ugryźć ponieważ chcą ochronić coś ważnego dla nich, jak na przykład szczeniaki, jedzenie czy zabawkę.

Mogę też ugryźć, ponieważ nie czują się dobrze. Mogą być chore lub ranne, z tego powodu mogą chcieć być pozostawione w spokoju.

Psy mogą również podszczypywać podczas zabawy, nawet jeżeli jest to dla nich świetna zabawa, dla ludzi może być niebezpieczne.Dobrym pomysłem jest unikanie zabawy w przeciąganie, szarpanie się z psem.Takie zabawy powodują ekscytację u psa co może spowodować podszczypywanie lub ugryzienie przez psa, które mogą prowadzić do ugryzienia.

Socjalizacja, to jeden z dobrych sposobów na to, aby pomoc zapobiec ugryzieniom. Socjalizacja psa pomaga psu, czuć się swobodniej w różnych sytuacjach.

Zapoznając psa ( szczeniaka) z różnymi ludźmi i zwierzętami pozbawiamy go stresu w podobnych sytuacjach w starszym wieku.

Istotne jest też używanie smyczy w miejscach publicznych, aby w pełni móc kontrolować psa.

Nauczenie siebie i dzieci, kiedy można, i kiedy, i jak podchodzić do psa jest bardzo ważne by uniknąć ugryzienia.

Informacja, jest najlepszym sposobem na to, aby uniknąć pogryzienia przez psa.

 

 

Kai Ken

22 czwartek Gru 2016

Posted by in ciekawe rasy, Japonia, Lękliwy Piesek, socjalizacja

≈ Dodaj komentarz

Tagi

, , , ,

Pies o prymitywnych korzeniach i dzikim pochodzeniu.Dlatego tak istotna jest jego socjalizacja z otoczeniem od pierwszych jego tygodni.

Tak samo ważne jest, aby proces socjalizacji odbywał się w nowym domu pieska.Socjalizacjia z otoczeniem jest niesamowicie ważna w przypadku tej rasy, ponieważ niesocjalizowany pies będzie nieśmiały i bojaźliwy ( co często prowadzi w konsekwencji do agresji lękowej).

Kai z natury jest myśliwym.Niektóre Kai pływają, a inne nawet mogą wspinać się na drzewa w pogoni za zdobyczą!

Jeżeli pozostawi im się okazje do polowanie. Zapolują.

Zaleca się, aby nie ufać Kai puszczonemu luzem na otwartym terenie, możemy być spokojniejsi kiedy biega na ogrodzonym terenie.

Kai są bardzo inteligentne ( jak większość psów myśliwskich, sama posiadam jednego 😛 ). Potrzebują zdecydowanie łagodnego szkolenia metodami pozytywnymi, przez szkoleniowca z dużą praktyką.

Pies jest niesamowicie oddany swojej rodzinie.Tym samym potrzebuje od niej sporo uwagi i miłości .

To wszystko uczyni go szczęśliwym.

Ponadto zaleca się aby pies trzymany był w domu domu.Rasa linieje raz lub dwa razy w roku.

Jeżeli wyżej podane informacje , jeszcze nie zniechęciły Cie do posiadania Kai, to może pies właśnie dla Ciebie?

  • Kai jest całkiem zdrowym psem.Atletycznym i wytrzymałym psem.Jego żywotność to 12 – do ponad 15 lat.
  • Są idealnego wzrostu, sięgającego do kolana.
  • Ich aklimatyzacja w domu jest stosunkowo szybka, liczy zazwyczaj kilka dni.
  • Podczas gdy Kai jest zdystansowany do obcych, jest bardzo oddana w stosunku do swojej rodziny a przede wszystkim DZIECI!
  • Jeżeli wychowywane od małego z innymi zwierzętami, potrafią z nimi dzielić wspólną przestrzeń.
  • Kai jest bardzo inteligentnym i dumnym psem.Stosunkowo łatwym do wyszkolenia go ( tylko metodami pozytywnymi!)
  • Powinien być zawsze prowadzony na smyczy, chyba że jest świetnie wyszkolony.
  • Kai może mieszkać w mieszkaniu o ile zapewni mu się odpowiednią ilość ruchu.
  • Jest bardzo czystym psem. Nie wymaga szczególnej opieki dotyczącej pielęgnacji sierści.Okazjonalne szczotkowanie i kąpiel w zupełności wystarczą.kai

„Ostrożny pies” Paricia B.McConnell, Ph.D. ( „The Cautious Canine”

15 czwartek Gru 2016

Posted by in aktywność, jedzenie, książka, lęk separacyjny, Lękliwy Piesek, problemmy behawioralne, socjalizacja

≈ Dodaj komentarz

Tagi

, , ,

Ciekawa książka w formie broszurki ( bardzo krótka, dla tych którzy nie lubią czytać 🙂 przedstawiająca psy bojaźliwe i możliwe opcje pomocy im w zmaganiu się z lękiem.

Książka była kupiona w USA i jest w wersji oryginalnej , tzn. w j. angielskim.

Cautious Canine

Po co psu rodowód?

24 czwartek List 2016

Posted by in socjalizacja

≈ Dodaj komentarz

Tagi

, ,

20161022_153527Rodowód? Po co ?

Przecież psa „rasowego” można kupić za parę stówek.

Każdy Lab jest przecież taki sam. To samo z ONKIEM.

Przecież nikt nie będzie chodziĺ z  nim na wystawy.

Po co ten papierek?

W sumie po to,żeby:

*przewidzieć ewentualny stan choroby

*zobaczyć kto był rodzicami psa

*przewidzieć ewentualny charakter psa

Bo jeżeli chodzi nam o zdrowie naszego pupila(powinno nas to interesować). To rodowód nam w tym pomoże.

Oczywiście, nie tyczy się to chorób takich jak przeziębienie, czy złamanie kończyny, ale chorób genetycznych, które przysporzą bòl i cierpienie naszemu psiakowi. Nas dodatkowo obciążą koszty leczenia. Pieniądze które moglibyśmy zainwestować w karmę, przysmaki czy zabawki przeznaczymy na leki.

Pies z hodowli powinien  być zsojalizowany z otoczeniem. Zarówno z ludźmi jak i innymi zwierzętami. Jeżeli wydaje się być „dziki”, my musimy  wykonać dalej część socjalizacji.

Dobry hodowca będzie chciał się o nas dowiedzieć jak najwięcej. Musi przecież wiedzieć do jakiego domu powędruje szczenię.

Pies nie zarejestrowany w związku kynologicznym , pójdzie za kasę i tylko to będzie się liczyło. Hodowca natomiast spisze umowę sprzedaży psa. W której będzie zaznaczone, że jeżeli nie będziemy mogli już zajmować się psem bądź zmienimy zdanie. Szczeniak wraca do hodowcy, nie oddajemy go do schroniska!

Ponadto papierek można zawsze studiować i chwalić się jakich przodkòw miaĺ nasz Azor.

Rozmowa poprzez dotyk – Marta Mucha – Balcerek

03 czwartek List 2016

Posted by in aktywność, książka, opieka, seminarium

≈ Dodaj komentarz

Tagi

rozmowa-poprzez-dotyk-gasa-masaz-relaksacyjny-psow-b-iext37923490Uczestniczyłam jakiś czas temu w seminarium/kursie dotyczącym masażu psów i kotów.

Pracuję z psami, ponadto sama mam delikatnego psiaka, i pomyślałam, że to świetny sposób na wypełnienie kilku minut z moim psiakiem, równocześnie wzmacniając z nim więź.

Masaż jest bardzo intymną sprawą. Każdy pies/kot  ma swoje granice na które sobie pozwoli.Dla jednego uszy będą OK. Dla innego lepsze do masażu będą opuszki palców.

To my jako właściciele musimy zwrócić uwagę na co pozwoli nam nasz zwierzak.

Polecam kurs i książkę ( którą mi udało się wygrać!! 🙂 ).

 

Dlaczego warto dbać o socjalizację psa.

13 czwartek Paźdź 2016

Posted by in aktywność, Lękliwy Piesek, problemmy behawioralne, smakołyki, socjalizacja, właściciel

≈ Dodaj komentarz

2012-06-23-20-45-54„Bo tamten jest taki duży, Chce go zaatakować.”

„Przejdźmy  na druga stronę bo tamten pies szczeka i ciągnie.”

” Weź go na ręce bo tamten pies idzie bez smyczy”

Czy to są poważne powody żeby izolować psa? I czy wogule powinniśmy izolować naszego psa od innych psów i ludzi?

Bo jest łatwiej.Pewnie trochę łatwiej jest w „TYM” momencie. Jeżeli zdążymy szybciutko przejść na drugą stronę. A jak nie? No to może być nie ciekawie…..

Nasz się boi, tamten się boi. Mieszanka wybuchowa przy agresji lękowej. No i zaczną się żreć. Szkoda psychiczna i fizyczna  co na pewno nie odbije się dobrze na psie….Gwarantuję…

Więc o co chodzi z tą socjalizacją? Przecież tamten pies leciał z kłami na mojego?

img_3153

Może faktycznie tak było , nie wiem, bo słyszałam to tylko z opowieści, a strach ma wielkie oczy…..

Wiadomo że nie mamy zbyt dużego wpływu na obce psy które mijamy, ale za to ZAWSZE mamy wpływ na NASZEGO psa.

Tylko czy ten wpływ jest pozytywny czy negatywny zależy to od nas.

I jeżeli od małego zadbamy o to żeby nasz pies przebywał w różnym „psim towarzystwie” ( dbajmy o to żeby to towarzystwo było bezpieczne!). „Kolesia” na smyczy nauczy się ignorować.

My nie będziemy ryli zębami po asfalcie jak pies będzie chciał pociągnąć. A inny pies może wcale nie zareaguje na naszego źle.

img_2779

Czego Wam wszystkim życzę :-).

„Poradnik dla posiadaczy psów” Thomas David – Brigitte R.Winkler

11 czwartek Sier 2016

Posted by in Adopcje, aktywność, czipowanie, jedzine, komendy, książka, lezeć, lęk separacyjny, opieka, pies rasowy, przyjaźń, smakołyki, spacer, stój, szczenność, zmysł

≈ Dodaj komentarz

Tagi

, ,

Książka napisana przez lekarza weterynarii. Pan Thomas patrzy na psa nie tylko z perspektywy lekarza ale przede wszystkim posiadacza psa.

Opisuje okresy psa od szczeniaka aż po wiek podeszły. Zwraca uwagę na rzeczy, których nie możemy przegapić podczas złego samopoczucia psa.

Opisuje wszystkie psie zmysły i co nas powinno niepokoić jeżeli…?

Moim zdanie książka godna polecenia, ponieważ znajdziemy wszystkie niezbędne informacje, które przydadzą nam się przy opiece nad psem.

Komórka na spacerze…….

21 czwartek Lip 2016

Posted by in dogwalker, obcy pies, opieka, problemmy behawioralne, spacer

≈ Dodaj komentarz

Eh……no i wyszło szydło z worka….

Spacerując z psem klienta po znanych nam terenach, „napotkałam” Panią z agresywnym psem.

Wszystko OK? Pies z którym byłam ja, był na smyczy, bo widząc z daleka że nie znamy „obcego” psa, którego wyminiemy za 200 metrów, celowo go nie odpięłam.

Nic szczególnego nie było by w tym spacerze, gdyby nie fakt, że pies „obcej” osoby był agresywny i nie był na smyczy.

OK ?czasem może się zdarzyć. Pewnie. Tylko osoba, która ma agresywnego psa i gada przez telefon to chyba za wiele!

Pies z którym byłam, jest skory do zaczepek ( czasami), ale udało się nam wyminąć „agresora” bezproblemowo bo smycz była zapięta!

Natomiast Pani, która miała NIE na smyczy swojego psa, specjalnie nie kwapiła się, aby go zapiąć!

Oczywiście pies zaczepił psa z którym szłam…ewidentnie szykowała się „rozgrywka”….

Zwróciłam tej Pani uwagę, i dopiero po chwili zapięła swojego psa, informując kogoś przez telefon, że jej pies znowu kogoś zaczepił i musi kończyć…..

Nikt nie ma idealnego psa. Nikt z nas nie jest idealny. Ale nikomu nie zaszkodzi uważność na spacerze. W szczególności kiedy towarzyszy nam pies.

O wypadek nie jest wcale trudno. A trauma, przez którą przejdziemy my i nasz pies będzie trwała. Nie wspominając o kosztach leczenia jakie możemy ponieść….

Ponadto, wykażmy się odpowiedzialnością! !

Pies to nie zabawka! Nie jest to „wypełniacz” osoby ! Ani wypełniacz naszego czasu. Skoro niektórzy kwapią się do nazywania go członkiem swojej rodziny. DBAJMY O PSA! Czy jak spacerujemy z ukochaną osobą ( dzieckiem , mężem) międzyczasie rozmawiamy godzinami z inną osobą przez telefon?